Siber Uzayda Gezinmek: Bağımsızlık, Karşılıklı Bağımlılık ve Dijital Silahlanma Yarışı

Belki bilmiyorsunuzdur, hatta kulağa biraz gülünç gelebilir, ABD hükümetinin radyo ve televizyonda olduğu gibi internette de “müstehcenlik” ve diğer şeyleri yasaklamaya çalıştığı bir dönem vardı. Buna "Edeplilik Yasası" adını verdiler ve federal bir yasanın parçasıydı: 1996 Telekomünikasyon Yasası . Bu, diğer nedenlerin yanı sıra, özgürlükçü aktivist John Perry Barlow'un Siber Uzayın Bağımsızlığı Bildirgesi'ni yayınlamasına yol açtı.

Söz konusu deklarasyon, hükümet güçlerini siber uzayın egemenliğine müdahale etmemeye davet eden on altı kısa paragraftan oluşan bir manifestodur. İlk olarak “Siber Uzayda 24 Saat” küresel etkinliği için sipariş edildi ve Şubat 1996'da İsviçre'nin Davos kentinden e-posta yoluyla dağıtıldı.

Barlow orada "siber uzay" dediğimiz şeyin çok farklı bir yer olduğu, fiziksel yetki alanından uzak ve kendi kurallarına sahip olması gerektiği konusunda ısrar etti. Hükümetler müdahale etmemeli ve sonuçta müdahale edemeyecek. Bu yeni yer, kendisini Altın Kurala göre düzenleyecek: "yabancı" bir hükümetin yasalarına boyun eğmek yerine, başkalarına size nasıl davranılmasını istiyorsanız öyle davranın. Okundukça :

“Siz [hükümetler] aramızda çözmeniz gereken sorunlar olduğunu iddia ediyorsunuz. Bu iddiayı bölgelerimizi işgal etmek için bahane olarak kullanıyorsunuz. Bu sorunların çoğu mevcut değil. Gerçek çatışmaların olduğu yerde, yanlışların olduğu yerde bunları tespit edip kendi imkanlarımız ile ele alacağız. Kendi Toplumsal Sözleşmemizi oluşturuyoruz. Bu yönetim sizin dünyanızın şartlarına göre değil, bizim dünyamızın şartlarına göre ortaya çıkacaktır. Dünyamız farklı.

(…)

Herkesin, her yerde, ne kadar tekil olursa olsun, sessizliğe ya da uymaya zorlanma korkusu olmadan inançlarını ifade edebileceği bir dünya yaratıyoruz. Mülkiyet, ifade, kimlik, hareket ve bağlamla ilgili hukuki kavramlarınız bizim için geçerli değildir. Hepsi maddeye dayalıdır ve burada madde yoktur.”

“Karşılıklı Bağımlılık” Bildirgesi

Tahmin edebileceğiniz gibi herkes Barlow'un ve Electronic Frontier Foundation'ın (EFF) makaleyi birlikte oluşturup daha sonra yayınlamasıyla aynı fikirde değildi. Ve sadece hükümetlerden değil, aynı zamanda bireylerden ve Bilgi Teknolojisi ve İnovasyon Vakfı (ITIF) gibi diğer kurumlardan da bahsediyoruz. Nitekim 2013'te bununla ilgili manifestolarını yayınladılar: " Siber Uzayın Karşılıklı Bağımlılığı Bildirgesi "

Bu yeni bildirge, İnternet'in karşılıklı bağımlılığını vurguluyor ve internetin kullanıcılarının ve toplumlarının normları, inançları, yasaları ve değerleri tarafından yönetildiğini kabul ediyor. ITIF, bağımsızlık çağrısının aksine, kaosa düşmeden bireysel hak ve menfaatlerin korunmasına yönelik dengeli bir yaklaşımı savunuyor.

İnternetin fiziksel hükümetlerden uzak olduğu fikrini reddediyor ve temel haklardan ödün vermeden ilerlemeyi sağlamak için egemen uluslar arasında işbirliğini teşvik ediyor.

Önemli bir bölüm şöyle:

“Dünyadaki uluslar tarafından kontrol edilen bir İnternet istemiyoruz, ancak internetin hükümetten ayrılmasını da istemiyoruz. Biz, hem bireyin haklarını, hem de iyi düzenlenmiş sistemlerin toplumun yararlarını tanıyan bir denge arıyoruz. (...) Bağımsızlık beyanınızı reddediyor ve egemen uluslar ve halklar arasında yeni bir karşılıklı bağımlılık çağrısını kabul ediyoruz. Hiç kimsenin ilerlememizi durdurmaması için ortak amaç doğrultusunda birlikte çalışacağız.”

Ancak hükümetlerin defalarca haksız sansür ve gözetim uygulamalarıyla biliniyor. Ve bu anlamda onlarla iş birliği yapmak her zaman mümkün olmuyor. Kuzey Kore ve diğer diktatörlük devletleri bunun harika örnekleridir.

Ne oluyor şuan?

Barlow 2018'de vefat etti. hala inanıyorum kendi sözleri. Bu arada, yıllar geçtikçe, dünyanın her yerindeki hükümetler, kendi kurallarını İnternet'e - en azından vatandaşlarına - uygulamak için farklı önlemler (hatta bazen sert önlemler) denediler. Çin'in Büyük Güvenlik Duvarı, NSA'nın küresel gözetimi, hükümetin DNS kara listeleri ve Edward Snowden ve Julian Assange (Wikileaks) gibi önemli aktivistlerin avlanması , haksız sansür girişimlerinin ve gizlilik hakkı ihlallerinin yalnızca örnekleridir.

Şans eseri, bazı gruplar “karşılıklı bağımlılığa” inanma eğilimindeyken, siber uzayın tam bağımsızlığını savunan başkaları da var. Kripto anarşistleri ve Şifrepunklar Örneğin, mahremiyeti korumak, baskıya karşı savunma yapmak ve merkezi otoritelerin tam kontrolünü ele geçirmek için tasarlanmış çok sayıda aracı doğuran yetenekli kriptograflardır.

Satoshi Nakamoto ve kriptodaki diğer figürler şifrepunk olarak kabul ediliyor. Bitcoin gibi kripto para birimleri ve Obayt aslında finansal işlemlerde sansüre ve dış kontrole karşı mücadele etmek için tasarlandı. Diğerleriyle eşleştirilebilirler güçlü araçlar Siber bağımsızlığa karşı saldırılarda tam korumaya ulaşmak için gizlilik tarayıcıları, Sanal Özel Ağlar (VPN'ler), kurumsal olmayan işletim sistemleri, tek seferlik e-postalar, şifreli çevrimiçi iletişim uygulamaları, meta veri temizleyicileri ve şifre yöneticileri gibi.

Şu anda sahip olduğumuz şeyin bu olduğunu söyleyebiliriz. Sonunda siber uzayın kontrolünün kimin elinde olacağını görmek için bir tür dijital soğuk savaş. Ve topraklarını uygun araçlarla savunmak sadece yerli vatandaşlarına kalmış.

Öne Çıkan Vektör Resmi Ücretsizpik