Sıkışmış Olma Yanılsaması

Siz takılıp kalmanın kalıcı bir durum olduğunu düşünüyorsunuz ve her seferinde bu durumu yaşıyorsunuz:

• Yeni bir zorlukla karşılaşırsınız.

• Beyniniz buna direnir.

• Rahatsızlıkla etkili bir şekilde başa çıkmak için eğitilmemiştir.

• Rahat ve tanıdık olana geri dönersiniz.

• Kendinizi potansiyel büyüme ve aydınlanmadan kapatıyorsunuz.

• Kendinizi sıkışmış, tamamlanmamış ve mutsuz hissedersiniz.

  
  

Kariyerinizde ve kişisel yaşamınızda durgunluk hissetme sorunuyla karşı karşıya kaldığınızda hiçbir şey ilerlemenize yardımcı olmuyor gibi görünüyor.

Sadece sıkışmış değil, aynı zamanda gerilediğinizi de hissedersiniz.

Bunun en kötü yanı, garip bir şekilde, sıkışıp kalmanın da "rahat" hissettirmesiydi.

Eminim siz de bu hisse sahipsiniz, çünkü biz aynı şekilde bağlıyız, ben de öyle.

Neden değişime, rahatsızlığa bu kadar dirençli olduğumuzu anlamak istedim. Bunun doğru yol olmadığını çok iyi bildiğimiz halde, hoşlanmadığımız durumlarda kalmak neden bizim için daha kolay?

Değişim neden zordur? Neden zor şeyleri zorlaştırır?

Hesaplamalı nörobiyolog Andrew Gallimore'un bir araştırma makalesini okurken bazı yanıtlar aldım. Sonunda beynimizin gerçekliği nasıl inşa ettiğini, enerjiden tasarruf etmek isteyerek bizi nasıl aldattığını ve onu nasıl hackleyebileceğimizi daha iyi anladım.

1. Beynimizi Anlamak: Gerçeklik Oluşturan Bir Makine

Sizi karmaşık kelimelerle ve hiç bitmeyen cümlelerle dolu çok teknik araştırma makalesiyle sıkmayacağım. İşte size bir döküm:

Bu sürecin merkezinde, serebral korteks içindeki dünya algınızı düzenleyen işlevsel birimler olan kortikal sütunlar bulunur.

Bu sütunlar, duyusal bilgileri beyninizin mevcut modellerine göre değerlendirerek tepkilerinizi ve inançlarınızı yönlendirmek için "Doğru" veya "Yanlış" sinyallerini belirler.

Bunu daha da basitleştirmek gerekirse, beynin dış katmanında küçük karar vericiler gibi çalışırlar, gördüklerimizi ve hissettiklerimizi sıralarlar.

Bu bilgiyi beynin zaten bildiği bilgilerle karşılaştırıp eşleşip eşleşmediğine (“Doğru”) veya eşleşmediğine (“Yanlış”) karar verirler. Bu, nasıl tepki vereceğinizi ve neye inanacağınızı anlamanıza yardımcı olur.

Sorun şu: Beyniniz ve onun kortikal sütunları ne pahasına olursa olsun enerjiyi koruyacak şekilde tasarlanmıştır.

Bu onların sürekli olarak zaten bildiğiniz ve inandığınız şeylerle uyumlu olan “Doğru” ifadeleri aradıkları anlamına gelir.

Neden? Çünkü tanıdık bilgilerin işlenmesi, yeni verilerin özümsenmesine kıyasla daha az enerji gerektirir.

Konfor bölgenizde kalmanın bu kadar… rahat hissettirmesinin nedeni tam olarak budur.

Bu sadece atalet değil; Bu, değişimin kaosu içinde daima istikrar arayan, kafanızdaki son derece verimli bir bilgisayara karşı verilen bir savaştır.

İçgüdüleriniz bir değişiklik için çığlık atabilir, ancak beyninizin enerji tasarrufunu her şeye tercih eden tasarımıyla karşı karşıyasınız.

2. Mankenin Yanlış Tanımlanması: İş Başında Bir Korteks

Tamam ben, bu kulağa hoş geliyor ve teoriyi anladım. Peki bu nasıl gerçekleşiyor ve gerçekliğimi nasıl şekillendiriyor?

İşte bir örnek:

Bir caddede yürüdüğünüzü hayal edin, gözleriniz bir dükkanın vitrininde duran bir figüre takılır.

Beyniniz geçmiş verileri kullanır ve bu figürü hızlı bir şekilde bir erkek olarak sınıflandırır; bu, aşinalıktan kaynaklanan "Doğru" bir yanıttır.

Bir şey olana kadar yaklaşmaya devam edersiniz.. figürün bir insan değil aslında bir manken olduğunu anlarsınız.

Bu beklenmedik değişiklik beyninize, özellikle de görsel işlemeyle görevli kortikal sütunlara "Yanlış" sinyali gönderir.

Bu yeni bilgiyle karşı karşıya kalan beyniniz yeniden ayar yapar ve gerçekliğinizi bir erkekten mankene günceller.

3. Rahatsızlık Bilimini Kucaklamak

İşte işte buradayız.

Büyümenin yolu, beynimizin uyum sağlamasını ve büyümesini gerektiren zorlayıcı, alışılmadık deneyimler olan "Yanlış" sinyalleri kucaklamaktan geçer.

Bu süreç yalnızca yeni bilgilerin edinilmesinden ibaret değildir; algımızı ve çevremizdeki dünyayla olan etkileşimimizi temelden yeniden şekillendirmekle ilgilidir.

Bu, gerçekliği değiştirmekle ilgilidir; Kelimenin tam anlamıyla korteksinizden mevcut realitenizi yeniden değerlendirmesini ve değiştirmesini istiyorsunuz.

Bu yüzden bu kadar zor geliyor.

Bu yüzden takılıp kalmak tuhaf bir şekilde iyi hissettiriyor.

Peki bunu hacklemek için bazı adımlar nelerdir?

4. “Beyin Otomasyonu”nun Farkına Varmak

Öncelikle “beyin otomasyonuna” ne zaman takılıp kaldığınızı anlamalısınız.

Eminim bu duyguyu çok iyi biliyorsunuzdur.

Günlük rutinlerinizi fazla düşünmeden veya değişiklik yapmadan sürdürdüğünüzde bu durumdasınızdır.

Uyanırsınız, giyinirsiniz, aynı yerden kahve alırsınız, aynı içkiyi sipariş edersiniz.

Görevler ve aktiviteler sıradan geliyor ve yaptığınız şeyle ilgilenmiyorsunuz veya motive olmuyorsunuz.

Sıkıldın.

Her sabah “ tamam başlıyoruz, ben tekrar uyuyana kadar bir gün daha aynı şeyi yapıyorum” diyerek uyanıyorsunuz. Mümkün olduğu kadar çok dikkat dağıtıcı şeyle bu süreci atlatalım .”

Hiçbir şey sana yaşadığını hissettirmiyor gibi görünüyor. Sadece otomasyon modundasınız.

Bir zamanlar dikkatinizi çeken aktivitelerin artık hiçbir anlamı yok.

5. Zorlu Düşüncelerden Kurtulmak

Artık “beyin otomasyonunun” işaretlerini tanıdığınıza göre, bir sonraki adım sadece ne yaptığınızla ilgili değil; bu nasıl düşündüğünle ilgili.

Düşüncelerinizi değiştirmeden eylemlerinizi değiştirmek, yeni bir motora ihtiyaç duyduğunda arabanızı yeniden boyamaya benzer. Elbette dışarıdan iyi görünecek ama yine de çalışmayacak.

Öyleyse şunu yapın: Nedenini sorun ve yargılamayın.

“Neden” o kadar kısa ama güçlü bir sorudur ki, gerçekle karşılaşılıncaya kadar neredeyse her zaman art arda kullanılabilir:

“Kariyerimde sıkışıp kaldığımı mı hissediyorum? Neden?

…Çünkü yaptığım işi sevmiyorum. Neden?

…Çünkü beni zorlamıyor ya da değerlerime uymuyor. Neden?

…Çünkü beni gerçekten ilgilendiren şeyin peşinden koşmak yerine, mevcut bir role yerleştim. Neden?

…Çünkü değişimin belirsizliğinden ve başarısızlık ihtimalinden korkuyorum. Neden?

…Çünkü geçmiş deneyimlerim beni tatminden ziyade güvenliğe öncelik vermeye şartlandırdı. Neden?

…Çünkü başarının kişisel tatmin ve büyümeden ziyade istikrarla tanımlandığı inancını içselleştirdim.”

Bunu al ve aynı soruyu sormaya devam et. Yakında bunun kökenine ineceksiniz.

Bu durumda, sıkışıp kalma hissiniz dış koşullarla daha az, daha çok iç engellerle ilgilidir; sizi ne kadar tatmin edici olmasa da tanıdık olana bağlı tutan korkular, inançlar ve varsayımlar.

6. Hayır ama gerçekten.. Sıkışmışlıktan nasıl kurtulurum?

Dinlemek. Gerçek dönüşüm, bildiğiniz ve rahat olduğunuz yerin sınırlarını aştığınızda başlar. Değişimin kafanızda gerçekleşmesi gerekiyor, aynı zamanda fiziksel olarak da.

Bilinçli olarak ve tekrar tekrar "Yanlış" sinyalleri aramanız ve bunların getirdikleri rahatsızlığı kabullenmeniz gerekir. Yeni bir gerçeklik inşa etmeniz gerekiyor.

Sade ve basit bir ifadeyle yapmanız gerekenler: rahatsız edici olanı yapın .

İşte geçen hafta tek başıma yapmak zorunda kaldığım ve sonunda döngümden çıkmamı sağlayan şeylerden birkaçı:

• Ortamımı değiştirmek, kendime biraz yer açmak için dürtüsel olarak Panama'ya bir uçak bileti aldım:
• Yıllardır ilk kez duygularımla oturun ve sonunda onları bastırmayı bırakın. Ben ağladım. Yıllardır bunu yapmadım.
• İş ortağımla, artık bu işe tutku duymadığımı ve devam etme ya da bırakma kararını onlara bıraktığımı söylemek için rahatsız edici bir konuşma yaptım.
• Derinlere gömdüğüm geçmiş travmalara erişmek için bir terapist bulup yardım aramaya karar verdim.
• Emin olmadığım bir konu sorulduğunda kendinden emin görünmeye çalışmak yerine "Bilmiyorum" cevabını verdim. O an kendimi aptal gibi hissettim ama aslında bir şeyler öğrendim ve sonunda anlamlı bir sohbete başladım.
• Kendimi her gün yabancılarla konuşmaya zorladım. Oh, ve konuşmam İspanyolcaydı, kelime dağarcığım toplam 40 kelimeden oluşuyordu.

Bunlar rahatsız ediciydi. Bütün bunlar benim için korkunçtu. Öyle olmaları gerekiyordu.

Zordurlar, mantık dışıdırlar ve acı vericidirler.

Ancak bunları yapmazsanız, korteksinizin otomatik pilotta çalışmasına izin vererek kendinizi rahat hissettirecek "doğru" bir ifadeyi doğrulamış olursunuz.

Evet, kısa vadede daha iyi hissettiriyor.

Ama siz yanlış gerçekliği şekillendirmek için zihninizi güçlendiriyorsunuz.

Bunu yeterince uzun süre yaparsanız, yakında size ait olmayan bir dünyada yaşıyor olacaksınız.

Nefret ettiğiniz bir işiniz, sizi desteklemeyen ilişkileriniz, derin bir amaç eksikliğiniz, bir hayaletten başka bir şey olmayana kadar etrafınızdaki dünyaya karşı kendinizi uyuşturmanız, boğucu ve anlamsız bir varoluşta amaçsızca sürüklenmeniz gerekecek.

10 yıl sonra buna uyanmak çok acı verici olacaktır.

O halde uyanın. Kendinle yarış. Varoluşunuzu tasarlayın ve özgürleşin.