Açık Sistemler Bağlantı Modeli anlamına gelen OSI Modeli, bir telekomünikasyon veya bilgi işlem sisteminin işlevlerini, temeldeki iç yapı ve teknolojiye bakılmaksızın anlamak ve standartlaştırmak için kullanılan kavramsal bir çerçevedir.
Uluslararası Standardizasyon Örgütü (ISO) tarafından 1978 yılında geliştirilen model, her biri belirli ağ işlevlerini belirten yedi katmana bölünmüştür. OSI modelinin amacı, ürün geliştiricilerine rehberlik etmek ve ortak bir dizi yönerge aracılığıyla ağ ürünleri ve yazılımlarının birlikte çalışabilirliğini teşvik etmektir.
Fiziksel Katman (Katman 1): Bu katman, cihazlar arasındaki fiziksel bağlantı ve ham bit akışlarının fiziksel bir ortam üzerinden iletilmesi ve alınmasıyla ilgilidir. Kablolar, konektörler ve elektrik sinyallerine ilişkin spesifikasyonları içerir.
Veri Bağlantı Katmanı (Katman 2): Bu katman, doğrudan bağlı iki düğüm arasındaki bağlantı olan düğümden düğüme veri aktarımından sorumludur. Aynı zamanda fiziksel katmandaki hata düzeltmeyi, çerçeve senkronizasyonunu ve akış kontrolünü de yönetir. Ethernet ve PPP, veri bağlantı katmanı protokollerine örnektir.
Ağ Katmanı (Katman 3): Ağ katmanı, değişken uzunluktaki ağ paketlerinin bir veya daha fazla ağ aracılığıyla bir kaynaktan hedefe aktarılması için araç sağladığından, ara yönlendiriciler aracılığıyla yönlendirme de dahil olmak üzere paket iletmekten sorumludur. IP (İnternet Protokolü), ağ katmanı protokolünün bir örneğidir.
Taşıma Katmanı (Katman 4): Bu katman, uç sistemler veya ana bilgisayarlar arasında verilerin şeffaf aktarımını sağlar ve uçtan uca hata kurtarma ve akış kontrolünden sorumludur. Eksiksiz veri aktarımı sağlar. TCP (İletim Kontrol Protokolü) ve UDP (Kullanıcı Datagram Protokolü), aktarım katmanı protokollerine örnektir.
Oturum Katmanı (Katman 5): Oturum katmanı, uygulamalar arasındaki bağlantıları kurar, yönetir ve sonlandırır. Her iki uçtaki uygulamalar arasındaki konuşmaları, alışverişleri ve diyalogları kurar, koordine eder ve sonlandırır. Oturum ve bağlantı koordinasyonu ile ilgilenir.
Sunum Katmanı (Katman 6): Bu katman, verileri uygulama katmanı ile ağ arasında dönüştürür. Çeviri, sıkıştırma ve şifreleme/şifre çözme işlemlerinden sorumludur. Verilerin kullanılabilir bir formatta olmasını ve veri şifrelemenin gerçekleştiği yeri sağlar.
Uygulama Katmanı (Katman 7): Uygulama katmanı son kullanıcıya en yakın katmandır ve iletişim bileşenini uygulayan yazılım uygulamasıyla etkileşime girer. Böylece hem uygulama katmanı hem de kullanıcı doğrudan yalnızca yazılım uygulamalarıyla etkileşime girer. Bu katman, son kullanıcılara ağ hizmetleri sağlar ve web'de gezinmek için HTTP, e-posta için SMTP ve dosya aktarımı için FTP gibi uygulamaların veri alışverişinde kullandığı protokolleri sağlar.