'Konfor Alanınızı Bırakın' Neden Gerçekten Kötü Bir Tavsiyedir (Ve Bunun Yerine Ne Yapmalı)

Motivasyonun neden işe yaramadığını açıklamak için yaptığım küçük karalamayı hatırlıyor musun?

Bugün konfor bölgesi kısmına yakınlaşacağız.

Pek çok koç, motivasyon konuşmacısı ve çevrimiçi guru, "İstediğiniz her şey konfor alanınızın diğer tarafındadır" ifadesini kullanıyor. Kulağa akıllıca geliyor. "Teşekkürler, Kaptan Açıkça" gibi akıllıca. Gerçek değeri olan hiçbir şey sunmadan, yetkili tavsiye gibi görünen bir şey söylemekten kurtulurlar.

Bu kötü bir tavsiye çünkü çoğu insanın hoşuna gitmeyecek bir şekilde iletilmiş ve dolayısıyla işe yaramıyor.

Bunu şu şekilde değiştirmeyi öneriyorum: "İstediğiniz her şey konfor alanınızın içindedir, yeter ki onu genişletmeye istekli olun."

Açıklamama izin ver.

Konfor Bölgesi Nedir?

Konfor bölgesi, benlik kavramı tarafından yerinde tutulan psikolojik güvenlik ağımızı ifade eder. Sık sık şöyle şeyler söyleriz: "Ben öyle bir insanım ki..." veya "X'i asla yapmam." Kim olduğumuz ve ne yapıp yapmadığımız hakkında sahip olduğumuz fikirlerin toplamı olan bir benlik kavramımız vardır. Davranışlarımızı, tercihlerimizi ve algılanan sınırlarımızı belirleyen zihinsel bir plan gibidir.

Dolayısıyla konfor bölgesi, benlik kavramının bir uzantısıdır ve kendimizi güvende ve kontrol altında hissetmemize yardımcı olur. Dünya bizim için 'akışkan' olamayacak ve konfor alanımızı sık sık terk edemeyecek kadar çılgın ve öngörülemez.

Aynı anda tüm kimliğinizi sorgularken yeni bir beceri öğrenmeye çalıştığınızı hayal edin; bu imkânsız, değil mi? Benlik kavramı bize yeni deneyimleri güvenli bir şekilde keşfetmek ve büyümek için ihtiyaç duyduğumuz istikrarı sağlar. Yaşlandıkça benlik fikrimiz daha da sağlamlaşır ve bu nedenle yeni şeyler deneyimlemeye veya konfor alanımızdan ayrılmaya daha az açık oluruz.

Bize "konfor alanınızı terk etmeniz" söylendiğinde bunaltıcı ve korkutucu geliyor çünkü oluşturduğumuz kimlikle çatışıyor. Değişim çok sert ve korkutucu görünüyor, konfor alanımızın sınırlarını güçlendiriyor.

Tipik tavsiyeler şöyle görünür:

Entelektüel düzeyde öyle görünmeyebilir, ancak daha derin bir düzeyde (sinir sistemi, duygusal, psikolojik, kişilik ve bilinçaltı düzeylerinde) konfor alanınızı terk etmek, panik bölgesi olarak da bilinen bilinmeyene adım atmakla eşdeğerdir. .

Biyolojik ve psikolojik sistemlerimizdeki her şey istikrarı sever. Sinir sistemi ve ego sizi korumak için tasarlanmıştır; benlik kavramınızın bulunduğu yer burasıdır.

Dolayısıyla, kendinizi her zaman "sportif bir tip" olarak düşünmediyseniz ancak korkunuzun üstesinden gelmeniz için sizi "motive eden" bir YouTube fenomeninden ilham aldıysanız ve yarın bir CrossFit dersine katılmaya karar verdiyseniz, bir tehlikeye adım atıyorsunuz demektir. alan. Sistemi şok ediyorsunuz ve paniğe kapılıyorsunuz.

Sistem(ler)inize karşı çıkmak, bir ağaca sarılı lastik bandı germeye çalışmak gibidir. Sizi başladığınız yere geri döndürmeden önce ancak bir yere kadar gidebilirsiniz. Motivasyon azalır ve en başa dönersiniz, değişimi sürdüremediğiniz için kendinizi daha kötü hissedersiniz. Bu döngü, yetenekleriniz hakkındaki olumsuz inançları güçlendirerek başarısızlık hissini bırakır.

Bunun yerine konfor alanlarımızı yavaş yavaş genişletmeye, sağladıkları güvenlikten vazgeçmeden yeni deneyimleri kapsayacak şekilde genişletmeye odaklanmalıyız.

Konfor bölgesi tavsiyelerinin güncellenmiş versiyonu şöyle görünür:

Güncellenen versiyonda, çok daha güvenli ve konforlu hissettiren panik bölgesine 3 adım uzaktasınız.

Bu Pratikte Nasıl Görünüyor?

Zihin harikadır çünkü gelecekteki senaryoları yansıtma ve ideal sonuçları görselleştirme yeteneğine sahiptir. Nihai sonucun nasıl görünmesi gerektiğini biliyoruz. Ancak mevcut konumunuza dayalı gerçekçi bir hedef yerine genellikle 10 üzerinden 10 gibi mükemmel bir sonuç hayal eder.

Bu durum, sürekli olarak başkalarının 10 kişiden 10'unun mükemmel yaşadığına dair görüntülerle bombardımana tutulduğumuz sosyal medya tarafından daha da kötüleşiyor. En iyi ilişkileri, en güzel evleri, en zengin yaşam tarzlarını vb. görüyoruz. Bu sürekli maruz kalma, başarı ve mutluluk algımızı bozabilir, hedeflerimizi bu idealize edilmiş ancak pek gerçekçi olmayan tasvirlere dayanarak belirlememize neden olabilir.

Her neyse, zihnin yapma eğiliminde olduğu şey budur:

Mevcut konumumuzu sürekli olarak o mükemmel 10 ile karşılaştırdığımızda, bu durum motivasyonumuzu düşürebilir. 1'den 10'a kadar bir ölçekte 2'deyseniz, 2 ile 10 arasındaki fark göz korkutucu gelebilir, çoğu zaman hayal kırıklığına ve vazgeçmeye yol açar çünkü 10'a ulaşmak imkansız görünür.

Nihai sonuca odaklanmak yerine, artan ilerlemeye odaklanmalıyız (biliyorum, yeni bir şey yok). Şu anda nerede olduğunuzu değerlendirin ve ölçekte bir sonraki adımı hedefleyin.

Eğer 2'deyseniz 3'e ulaşmaya odaklanın. Yolculuğunuzu daha küçük, ulaşılabilir adımlara bölün. 4'ün neye benzediğini tanımlayın, ardından 5'i vb. tanımlayın.

İlerlemenizi nihai sonuca göre değil, önceki adıma göre ölçün.

Bu Şekilde Hissedeceksiniz:

• Motivasyon: Küçük kilometre taşlarına ulaşmak, motivasyonun sık sık artmasını sağlar.

• Başarılı: İleriye doğru atılan her adım bir zaferdir ve yolculuğun daha yönetilebilir olmasını sağlar.

• Kalıcı: Uzaktaki hedef yerine bir sonraki adıma odaklandığınızda, kendinizi bunalmış hissetme olasılığınız azalır ve zorluklara karşı ısrarcı olma olasılığınız artar.

Örnek: Topluluk Önünde Konuşma Yoluyla Öz Saygıyı Geliştirmek

Senaryo: Öz saygınız düşük ve topluluk önünde konuşma konusunda zorluk çekiyorsunuz (kişisel bir örnek 😊). Geniş bir izleyici kitlesinin önünde konuşma yapma fikri (korku ölçeğinize göre 10 üzerinden 10) bunaltıcı ve imkansız geliyor.

• Mevcut durum (konfor bölgesi): Küçük bir arkadaş grubuyla rahatça konuşabilirsiniz.

• Sonraki adım: İşyerinde veya sınıfta küçük bir grup tartışması sırasında kısa bir fikir veya hikaye paylaşmaya gönüllü olun.

• Bundan sonraki adım: Küçük gruplar halinde konuşurken kendinizi daha rahat hissettiğinizde, yerel bir Toastmasters kulübüne veya biraz daha büyük ve daha destekleyici bir dinleyici kitlesinin önünde konuşma pratiği yapabileceğiniz benzer bir topluluk önünde konuşma grubuna katılın. (Tostmasters'a katılmadım ancak Pazarlama kursumda Genç Takım Lideri olmak için başvurdum; burada Zoom'da diğer öğrencilerin sorularını yanıtlıyorum, bazen hakkında çok az şey bildiğim konularda, bu yüzden kendimi herkesin 'aşağılanmasına' açıyorum ).

• Daha fazla genişleme: Bu ortamda güven kazandıktan sonra, bir topluluk etkinliğinde veya iş yerindeki daha büyük bir toplantıda olduğu gibi orta büyüklükte bir izleyici kitlesinin önünde kısa bir sunum yapmak veya konuşmak için kendinizi zorlayın. (İşimde günlük toplantılar yapıyorum ve zamanın yarısında terli bir şekilde orada oturuyorum ve yüzüm kızarıyor 😁).

• Sonraki adımlar: Güven oluşturmaya devam ettikçe, daha geniş kitlelere daha uzun sunumlar veya konuşmalar yapmayı hedefleyin ve sonunda önemli bir etkinlik veya konferansta konuşma yapmaya çalışın.

Kademeli ölçek hayatınızın herhangi bir alanına uygulanabilir. Bir maraton koşmaya mı yoksa yeni arkadaşlar edinmeye mi çalıştığınız önemli değil, ulaşılabilir kilometre taşları belirleyin, her birinin sizin için ne anlama geldiğini yazın ve ardından bunları takip etmek, konfor alanınızdan çıkmanıza yardımcı olacaktır.

Konfor Bölgenizden Anında Nasıl Ayrılırsınız?

Önceki yaklaşım, konfor bölgenizi zaman içinde kademeli olarak genişletmeye odaklanıyor. Şimdi benlik kavramınızı değiştirmenin ve 'normalde yapmadığınız' aktivitelere katılmanın hemen bir yolunu keşfedelim.

Benlik kavramımızla ilgili bir sorun, başkalarının da bizi, bizim kendimizi gördüğümüz gibi gördüğünü varsaymamızdır. Bizimle ilgili aynı bilgilere sahip olduklarını düşünüyoruz ama elbette değiller. Konfor alanınızın dışına çıkmanın iyi bir yolu, genellikle toplum içinde asla yapmayacağınız bir şeyi yapmaktır.

Görev Çeşitleri

Bu görevler, gösteriş veya manipülasyon olmadan açıklığı, samimiyeti ve kendiliğindenliği teşvik eder. Amaç, diğer kişinin eylemlerinizin yalnızca görev uğruna değil, gerçek olduğunu hissetmesidir.

Eğlenceli Görevler:

1. Yabancılarla etkileşime geçin: Sokaktaki birinden yol tarifini, saati veya bisiklete binmesini isteyin.

   
   

2. Spontane eylemlerde bulunun: Birisinin karşıdan karşıya geçmesine yardım edin, yiyecek yüklemeye yardımcı olun, vb.

   
   

3. Lüksü deneyimleyin: Pahalı bir arabayla test sürüşü yapın, lüks kıyafetleri deneyin veya lüks bir restoranda bir kahve için.

   
   

4. Beklenmedik bir randevu planlayın: Saçlarınızı kazıtmak için kuaförden randevu alın ve daha sonra iptal edin.

Ne yaptım biliyor musun? Yürüyüş için bir ütü aldım.

Onu bir havluya sardım, bir çantaya koydum ve kablosunu tutarak bloğun etrafında sürükledim. Aldığım bakışlar ve yorumlar paha biçilemezdi. İnsanlar gülüyordu, bana ne yaptığımı ve nedenini soruyorlardı.

Hatta yaşlı bir beyefendi, gözlerinin onu aldattığını düşündüğünü bile söyledi: ilk başta, bir köpeği gezdirdiğimi sandı, ama sonra gürültünün tamamen yanlış olduğunu fark etti (ortaya çıktı ki, plastik bir poşeti beton üzerinde sürüklemek oldukça gürültülü 😁). Herkesin gününü güzelleştirdi ve tüm deneyim çok eğlenceliydi.

Bunu yapacak cesareti toplamam 45 dakikamı aldı ama dışarı çıktığımda kendimi çok neşeli ve özgür hissettim! Çok saçma bir şey yapıyordum ve komikti. Ama aynı zamanda özgürleştirici çünkü gerçekten ve dürüstçe kimse sana F vermiyor.

Ancak ciddi insanlar için bazı tedavi edici görevlerim de var:

1. Yeniden bağlanın: Bağlantıyı kaybettiğiniz bir arkadaşınızla, aile üyenizle veya eski partnerinizle konuşun.

   
   

2. Duygularınızı ifade edin: Birisiyle doğrudan konuşarak teşekkür edin, özür dileyin veya affedin.

   
   

3. Yardım isteyin: Araba kullanmak veya başka bir görev gibi zorlayıcı bulduğunuz bir konuda yardım isteyin.

Bu görünüşte aptalca faaliyetlere katılarak, anında konfor alanınızın dışına çıkabilir ve benlik kavramınıza meydan okuyabilirsiniz. Bu görevler, insanların olağan davranışlarınızı bilmediğini fark etmenize yardımcı olarak size yeni şeyler deneme özgürlüğü verir ve yargılanma korkusu olmadan sınırlarınızı genişletir.

Anahtar noktaları

• Konfor bölgesi: Benlik kavramınız tarafından sağlanan psikolojik güvenlik ağınız.

• "Konfor alanınızı terk edin" tavsiyesi doğru değil. Bunaltıcı ve etkisiz olabilir. Bunun yerine, konfor alanınızı kademeli olarak genişletmeye odaklanın.

• Konfor alanınızı yavaş yavaş genişletmek için küçük, ulaşılabilir hedefler belirleyin.

• Pratik adımlar: Mevcut durumunuzu tanımlayın, bir sonraki küçük adımı hedefleyin ve ilerlemeyi adım adım ölçün.

• Konfor alanınızı genişletmenin uygulanabilir yolları - eğlenceli görevler.

Bu küçük, yönetilebilir görevlere odaklanarak kendinizi bunaltmadan konfor alanınızı genişletebilirsiniz.

Denemeye karar verirseniz iyi eğlenceler!

Unsplash'ta Bernard Hermant'ın fotoğrafı