Analiz Felci Nasıl Durdurulur ve Daha Güvenli Kararlar Verilir

Theodore Roosevelt bir keresinde şöyle demişti: “Herhangi bir karar anında yapabileceğiniz en iyi şey doğru olandır. Yapabileceğiniz en kötü şey hiçbir şey yapmamaktır."

Yaşamı değiştirebilecek olası etkileri olan önemli kararlar alırken, sonucun belirsizliği ve bilinmeyene adım atma korkusu, bizi, ne kadar çok veri toplar ve ne kadar çok analiz edersek, kararımızı o kadar fazla düşündüğümüz verimsiz bir döngüye kilitler.

Hayal gücümüz çılgınca çalışır; mümkün olan en kötü senaryoyu varsayarız ve onu en iyi durumumuz olarak görürüz. Zihnimizde hikayeler yaratırız ve daha iyi bir seçenek olasılığı varken tüm iyi seçenekleri reddederiz.

*Örneğin: taşınma kararı, iş kurmak için işinizden ayrılma, kariyer değiştirme, şirketin stratejisinde büyük bir değişiklik yapma kararı vb.*

Buna korku, mükemmeliyetçilik, tembellik ya da odaklanma eksikliği deyin, tüm zamanınızı analiz ederek harekete geçmemekle harcamak analiz felcine yol açar. Mükemmel kararı verme arzusu kararsızlığa dönüşür. Bir sonuca varmakta zorlanıyorsunuz çünkü var olmayan bir kesinliğin peşinde koşuyorsunuz; hiç kimse belirli bir kararın en iyisi olup olmadığını veya istenen sonuca yol açıp açamayacağını kesin olarak bilemez.

Çok fazla düşünmek analizin felce uğramasına neden olur. Her şeyi derinlemesine düşünmek önemlidir, ancak çoğu kişi düşünmeyi eylemden kaçınmanın bir yolu olarak kullanır.

— Robert Herjavec

Hiçbir zaman mükemmel kararlar veremezsiniz ancak şu 4 uygulamayı kullanarak kesinlikle daha emin kararlar verebilirsiniz:

Ulaşmak istediğiniz sonucu açıkça tanımlayın

Sorun ifadesinin belirsiz olduğu veya elde etmek istediğiniz sonucun belirsiz olduğu bir karar vermeye çalıştığınızda, verilere bakarak saatler harcayıp bir sonuca varamadığınızda şikayet etmeyin.

Karar verememenizi sorunun karmaşıklığına, yeterli girdi eksikliğine veya yeterli veri noktasına sahip olmamanıza bağlayabilirsiniz, ancak bunlar sadece gerçekle yüzleşmekten kaçınmak için bahanelerdir; ne olduğunu bilemezsiniz. istek.

Soruna açıklık getirmek ve başarı kriterlerini tanımlamak, mücadelenin ilk yarısıdır. Başarılı bir karara giden basamaktır. O olmadan ikinci yarıda gösterdiğiniz çabanın hiçbir anlamı yoktur.

Bunu yapmak için kendinize şu soruları sorun:

1. Hangi sorunu çözmek istiyorum?
2. Doğru sorunu çözüp çözmediğimi nasıl bileceğim?
3. Hangi sonuca ulaşmak istiyorum? En çok neye önem veriyorum?
4. Sonuca ulaşıp ulaşmadığımı nasıl bilebilirim? Başarı kriterlerim neler?

Analiz felci, başarı kriterlerinizi karşılamanın imkansız olduğu durumlarda da meydana gelir; listenizdeki her şeyin %100 garantili olmasını beklersiniz ve hiçbir şeyden ödün vermek istemezsiniz.

İyi başarı kriteri bir istek listesi değildir. Bu, önemsediğiniz en önemli şeyi, yani Kuzey Yıldızınızı tanımlamayı içerir. Kuzey Yıldızınızı bilmek karar sürecini basitleştirir; sadece umut verici görünen ve bunu başarma olasılığı yüksek olan bir seçenek bulun.

Sorun ifadesini ve elde etmek istediğiniz sonuçları net bir şekilde tanımlamak, odaklanmanıza yardımcı olacak ve karar verme sürecini kolaylaştıracaktır.

Yeterince iyi konusunda rahat olun

Bir karar verirken farklı seçenekleri, alternatif bakış açılarını ve birden fazla kaynağı dikkate almak iyidir. Önyargılarınızın, kişisel inançlarınızın veya diğer koşullu kısıtlamaların kararınızı ve dolayısıyla elde ettiğiniz sonucu sınırlamasını önlerler.

Ancak seçeneklere sahip olmak iyi olsa da, aralarından seçim yapabileceğiniz çok sayıda seçeneğe sahip olmak da bunaltıcı olabilir. Ne kadar çok seçeneğiniz varsa, karar vermeniz o kadar zor olur. Bilginin çokluğu ve seçeneklerin çokluğu kararsızlığa yol açabilir.

Çözümleri araştırmak için çok zaman harcayabilir, her birinin eksikliğine odaklanabilir ve en iyi seçeneği bulma umuduyla zaman ve enerji harcamaya devam edebilirsiniz. Ancak bir karar verip yola devam etmek yerine aşırı seçim, kendinizi giderek daha fazla güvensiz hissetmenize neden olacaktır.

Aşırı seçim, kararları ertelememize neden olur çünkü çok fazla seçenek bilişsel sistemlerimizi tüketir ve bizi kararı tamamen ertelemeye daha yatkın hale getirir.

Araştırmalar aynı zamanda daha fazla seçeneğin memnuniyetin azalmasına ve seçimlerimize olan güvenin azalmasına yol açabileceğini ve bu durumun daha sonra kararlarımızdan pişmanlık duyma ihtimalimizi artırabileceğini gösteriyor.

Psikolog Barry Schwartz 2 tür insan olduğunu söylüyor: maksimize edenler ve tatmin edenler. Maksimizatörler kendilerine maksimum faydayı sağlayacak bir seçim yapmaya çalışırlar. Yalnızca en iyiyi arar ve kabul ederler. Durmaksızın bilgi aramaya ve sosyal karşılaştırmaya yol açan her seçeneği derinlemesine incelemeden seçim yapamazlar. Memnun olanlar ise daha mütevazı kriterler kullanıyor ve kabul edilebilirlik eşiğini aşan bir seçeneği seçiyorlar.

Tatmin olmak, yeterince iyi olan bir şeyle yetinmek ve daha iyi bir şeyin olabileceği ihtimali konusunda endişelenmemektir.

— Barry Schwartz

Analiz felcini önlemek için tatmin edici olun. Bunu yapmak için:

1. Araştırmanız için sınırlar belirleyin. Ucu açık bırakmayın; toplanacak bilgileri, dikkate alınacak girdileri sınırlayın ve zaman sınırları belirleyin.
2. Karar tarihini belirlemeden bırakmayın. Aciliyet duygusu yaratmak için sorunun kapsamını ve karmaşıklığını dikkate alarak bir tarih belirleyin.
3. Her seçeneğin artılarını ve eksilerini listeleyin ve o anda öne çıkanı seçin.
4. Bir karar verdikten sonra zihninizin daha iyi bir kararın olasılığını düşünmesine izin vermeyin. İkinci tahminde bulunmayı bırakın ve kararınızı uygulamaya başlayın.

Yeterince iyi konusunda rahat olmak, sıradanlığı kabul etmekle ilgili değildir. Yine de bilinçli, düşünceli bir seçim yapmayı gerektirir, ancak bunu sınırlar dahilinde yapmayı ve orada daha iyi bir seçenek olasılığından yakınmak yerine zamanınızı ve enerjinizi harekete geçmeye harcamayı gerektirir.

Verileri sezgiyle birleştirin

Analiz felci vurduğunda, taahhütte bulunma konusunda isteksiz hale gelirsiniz. Seçiminizde rasyonel olmak istediğiniz için kendinizi sıkışmış hissediyorsunuz ve bu adil. Ancak sorun rasyonel düşünmede değil; sorun, rasyonelliğin ne zaman aşırı analiz yapmak ve karar almayı ertelemek için bir bahaneye dönüştüğünü bilmemek.

Rasyonel yaklaşım bilinçli düşünmeyi içerir; farklı seçenekleri tartmak için beynimizin yavaş kısmını harekete geçirir, tercihleri karşılaştırır ve sonra bir seçim yapar. Sezgisel düşünme duyguları, deneyimi ve bilgiyi içerir. Sezgisel düşünme ne mantıksız ne de mantık dışıdır; bu, yaşamınız boyunca geliştirdiğiniz bir zekadır.

Beyniniz bir kalıp eşleştirme makinesidir ve sezgisel düşünme, bir karar vermek için mevcut durumunuzu geçmiş kalıplarınızla eşleştirmeye dayanır. Bu nedenle sezgi bazen doğru bazen de kusurlu olabilir.

Davranışsal ekonominin yanı sıra muhakeme ve karar verme psikolojisi üzerine çalışmalarıyla tanınan psikolog ve ekonomist Daniel Kahneman, sezginin 3 koşulda çalıştığını söylüyor:

1. Trendleri veya kalıpları fark edebilmeniz için bir miktar düzenliliğin olması gerekir. Sezgi hızla değişmeye yatkın karmaşık sistemlere geliştirilemez veya uygulanamaz.
2. İçgüdülerinize güvenebilmeniz için bu alanda çok fazla deneyime ve pratiğe sahip olmanız gerekir. O olmadan, eğer sezginizi kullanırsanız ve her şey yolunda giderse, size sonuçları getiren şey sezgileriniz değil, şansınızdır.
3. Doğru mu yanlış mı anladığınıza dair anında ve somut geri bildirim alırsınız.

Bunlardan herhangi biri doğru değilse, sorunu daha rasyonel bir şekilde düşünmek en iyisidir.

Çoğu insan karar vermek için analitik veya sezgisel düşünmeyi kullanır çünkü bunları birinin diğeriyle var olamayacağı zıt stratejiler olarak görürler. Araştırmalar aksini gösteriyor; en iyi kararları analitik ve sezgisel düşünmeyi birleştirerek ve bunları tek başına kullanmayarak alıyoruz.

Yalnızca kalıp eşleştirmeye dayanan tamamen sezgisel bir strateji çok riskli olabilir çünkü bazen kalıp eşleştirme hatalı seçenekler üretir. Tamamen müzakereci ve analitik bir strateji çok yavaş olacaktır.

— Gary Klein

Analiz felci içinde sıkışıp kaldığınızda, yalnızca verilere güvenmek yerine geçmiş bilginizi ve deneyiminizi karar sürecine dahil edin; farklı seçimleri değerlendirmek için beyninizin rasyonel kısmını kullanın ve nihai kararı vermek için bunu sezgilerinizle birleştirin.

Karar vermek için günün doğru zamanını seçin

Günümüzün geneline dağılmış bir dizi küçük karar, zihinsel enerjimizin yalnızca küçük bir kısmını harcadıkları için zararsız görünebilir, ancak gün geçtikçe ve biz ayrılmış enerji havuzumuzdan harcamaya devam ettikçe, karar verme konusundaki zihinsel kapasitemiz tükenmeye başlar. .

Birden fazla karar verdikten sonra gelen zihinsel yorgunluğu, hissedip anında ifade edebildiğimiz fiziksel yorgunluktan farklı olarak, gözle göremiyoruz.

Psikologların tercih ettiği şekliyle karar yorgunluğu, karar verme sürecinin kalitesinin düşmesine yol açar; ödün verme konusunda isteksizlik gösteririz, kolay seçimlere geri döneriz ve hatta bir dizi karar verdikten sonra öz kontrolü uygulamakta zorlanabiliriz.

Eğer işiniz gün boyu zor kararlar vermenizi gerektiriyorsa, bir noktada tükeneceksiniz ve enerjinizi korumanın yollarını aramaya başlayacaksınız. Kararlardan kaçınmak veya ertelemek için bahaneler arayacaksınız. En kolay ve en güvenli seçeneği arayacaksınız; bu da çoğunlukla statükoya bağlı kalmak olacaktır. - Roy Baumeister

İyi bir karar vermek, çeşitli alanlardan bilgi getirmeyi, farklı fikirleri bir araya getirmeyi, bu fikirlerin kapsamını ve derinliğini keşfetme konusunda doğru dengeyi korumayı, yeni bağlantılar kurmayı ve ardından umut verici görünen birkaç adaya odaklanmayı gerektirir.

Zihinsel mekanizmanız yorulduğunda gürültüyü sinyalden ayırmak zordur. Bu, aşırı düşünmeye, yani çok fazla düşünme eğilimine ve onlara belirli bir yön verme yeteneği olmadan fikirler üzerinde ileri geri hareket etmeye yol açar.

Karar yorgunluğu, var olmayan sorunlar hakkında takıntılı olmanıza, önyargılı sonuçlara varmanıza ve dışarıda daha iyi bir şeyler olabileceği ihtimaliyle analiz felci yaşamanıza neden olabilir. Mevcut koşullar altında en iyi kararı vermek yerine mükemmel bir çözümün peşinde koşmanıza neden olabilir.

Önemli kararlarda analiz felcini önlemek için, bu kararları, bilgiyi işlemeye yönelik zihinsel kapasitenizin zirvede olduğu günün saatine göre ayarlayın. Kararın zihinsel gerekliliklerini enerji seviyenizle eşleştirerek aşırı düşünme döngüsüne takılıp kalma olasılığınız azalır.

Karar vermeden önce kendinize şu soruları sorun:

1. Bu kararı vermek için günün en iyi zamanı mı?
2. Bu kararı verirken kendimi en iyi durumda hissediyor muyum?
3. Çevremdeki her şey normalden daha yoğun mu geliyor?

Karar vermek için elinizden gelenin en iyisini yapacağınız günün saatine takvimde bir zaman ayırın. Bir kez ortaya çıktığında, beyninize daha fazla gecikmeden karar vermesini söyleyerek hedefinizle aynı hizaya getirin.

İlk başta aptalca bir şey gibi görünebilir, ancak bunu gerçekten tekrarlayarak beyninizi karar vermesi ve fazla düşünmemesi konusunda eğitebilirsiniz.

Her seferinde analiz yaparak beni felçten kurtaran Terry Goodkind'in şu düşüncesiyle bitiriyorum:

"Bazen yanlış seçim yapmak, hiç seçim yapmamaktan daha iyidir. İlerleme cesaretiniz var, bu nadirdir. Çatalın başında duran ve seçim yapamayan kişi asla bir yere varamaz.”

Düşünmeyi bırakın ve hemen harekete geçin.

Özet

1. Önemli kararlar ertelenmemelidir ama biz de tam olarak bunu yapıyoruz. Analiz felci bizi harekete geçmekten ve ilerlemekten alıkoyduğu için mükemmel kararı verme isteği kararsızlığa dönüşür.
2. Sorun ifadesini veya neyi başarmayı umduğunuzu açıkça tanımlamamak, analiz felcinin ardındaki en büyük nedenlerden biridir. Bir karar vermekte zorlandığınızda sorunun netliğinden ve iyi tanımlanmış başarı kriterlerinden emin olun.
3. Yalnızca en iyiyi arayan bir maksimizasyoncu olmak yerine, tatmin edici olun; yeterince iyi olan bir seçeneği belirleyin ve geri kalanı hakkında endişelenmeyi bırakın.
4. Sezgilerimizi göz ardı edip rasyonel düşünmeye çok fazla odaklandığımızda analiz felci bizi vurur. İkisini bir araya getirmek, aşırı düşünme döngüsünü kırmak ve olumlu eyleme geçmek için harika bir stratejidir.
5. Karar yorgunluğunun etkisi altındaki yorgun zihnimiz, taahhütte bulunma konusunda isteksiz hale gelir. Bunun etkisine karşı koymak için, günün zihinsel enerjinizin zirvede olduğu saatlerde kararlar alın.

Bu hikaye daha önce burada yayınlanmıştı. Daha fazla hikaye için beni LinkedIn'de veya buradan takip edin.